Flexorganisaties komen de komende tijd voor grote uitdagingen te staan. Door de vergrijzing zal één op de vijf werknemers tussen nu en 2013 de arbeidsmarkt verlaten. De beroepsbevolking van acht miljoen mensen in Nederland neemt de komende jaren af tot zeven miljoen. Hierdoor zal het voeren van een strategisch personeelsbeleid een must worden voor uitzendorganisaties. Met de schaarste zal het aanwezige talent in een organisatie maximaal benut moeten worden en zoveel mogelijk behouden blijven. ‘Oude denkwijzen’ over opleiden en ontwikkelen zijn echter niet meer afdoende. Om de krapte het hoofd te bieden is er serieuze aandacht nodig voor een nieuwe manier van leren: Het Nieuwe Leren. De aanstormende generatie (met name de doelgroep van de flexbranche), leert namelijk anders. De oudere generatie houdt van klassikaal, terwijl deze vorm voor de jongere generatie juist níet werkt. De Y-generatie leert op basis van “need to know”; ik heb het nu nodig, met eigen bronnen en op mijn eigen manier.

Wim Veen beschrijft in zijn boek “Homo Zappiens” heel treffend het verschil tussen de Homo Zappiens en de Homo Sapiens. De Homo Zappiens leert anders, zegt hij: namelijk met hoge sneldheid, verbonden, samenwerkend, actief, via fantasie en lerend door spelen. Deze bewustwording levert een interessante paradox op. Deze generatie is weliswaar goed te trainen met behulp van Web Based Training, maar deze jongere generatie blijft juist achter op de gebieden Inter-Persoonlijke Sensiviteit en non-verbale communicatie. En deze onderwerpen lenen zich juist níet voor Web Based Training. Tevens is er een enorme behoefte aan individualisering en flexibiliteit; leren op maat op alle fronten: startmoment, tijdstip op de dag, locatie, inhoud, wijze van aanbieden stof en oefening, wijze van communicatie en ga zo maar verder. De conclusie laat zich raden: er zal meer doelgerichter moeten worden opgeleid.

Goed Talent Management betekent niet dat er méér uitgegeven moet gaan worden aan training en ontwikkeling, maar wel: individueler en doelgerichter. Nu blijkt uit diverse uitgevoerde onderzoeken dat de bewustwording er wel is, maar de broodnodige investering nog niet altijd. De ‘sense of urgency’ ontbreekt bij werkgevers en beleidsmakers. De alarmbellen zullen afgaan als het water aan de lippen staat, maar eigenlijk ben je dan te laat en sta je op een forse achterstand. Er zal dus op dit moment al geïnvesteerd moeten worden in personeel. Geen standaard opleidingen maar maatwerk vanuit een strategisch oogpunt: Talent Management. Wie pakt deze uitdaging op?

Fransisca Staleman, Professional